Farmaceutka była zatrudniona od 1 listopada 2005 roku na stanowisku kierownika apteki szpitalnej w jednym z Samodzielnych Publicznych Zakładów Opieki Zdrowotnej. 15 listopada 2016 roku wręczono jej oświadczenie o rozwiązaniu z nią umowy o pracę bez wypowiedzenia, z winy pracownika. Jako uzasadnienie wskazywano ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków pracowniczych, polegające na:

• nieprzygotowaniu i braku zgłoszenia do kierownika jednostki wniosku o udzielenie zamówienia publicznego na dostawę produktów leczniczych w terminie umożliwiającym przeprowadzenie postępowania o udzielenie zamówienia publicznego i zawarcie umowy, o którym mowa w § 6 ust. 4 pkt 2 Regulaminu Udzielania Zamówień Publicznych szpitala. Wskazane zachowanie miało naruszyć interesy pracodawcy poprzez uniemożliwienie przeprowadzenia zamówienia publicznego w terminie do końca 2016 roku na dostawę produktów leczniczych o znacznej wartości, ustalonej przez farmaceutkę bez konsultacji z pracodawcą, na kwotę 53 mln złotych.
  REKLAMA

• przekroczeniu uprawnień na zajmowanym stanowisku, poprzez przystąpienie w imieniu szpitala do realizacji umowy o współpracy w zakresie wspólnego przeprowadzenia postępowań z Szpitalem Zespolonym w O., pomimo nie zawarcia tej umowy przez szpital i braku wiedzy jego Kierownika o czynnościach podejmowanych przez farmaceutkę w tym zakresie. Wskazane zachowania kierowniczki apteki miały narazić pracodawcę na zawarcie niekorzystnej ekonomicznie umowy, przewidującej między innymi- wynagrodzenie dla lidera w kwocie 6.000 złotych przy wystarczających własnych zasobach kadrowych zakładu do przeprowadzenia przetargu; termin płatności za dostawy- 30 dni od momentu wystawienia faktury, gdy w umowach tego rodzaju w szpitalu zawierany jest termin płatności za dostawy 60 dni od momentu doręczenia faktury; długi okres trwania umowy- 18 miesięcy, co przy skróconym terminie płatności naraża szpital na utratę płynności finansowej i postepowania egzekucyjne.
  

Zwolniona farmaceutka skierowała pozew przeciwko swojemu byłemu pracodawcy, wnosząc o zasądzenie na jej rzecz kwoty 28 800 zł tytułem odszkodowania za niezgodne z prawem rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia.

W uzasadnieniu pozwu twierdziła, iż wskazane przez szpital zachowania, które miały być przyczyną rozwiązania stosunku pracy nie stanowią ciężkiego naruszenia podstawowych obowiązków pracowniczych w rozumieniu art. 52 § 1 pkt 1 kp. Farmaceutka zaznaczyła przy tym, iż niezłożenie przez nią do Dyrektora jednostki wniosku o udzielenie zamówienia w terminie określonym w przepisach wynikało jedynie z faktu wykonywania poleceń służbowych osób zajmujących stanowisko, bądź pełniących obowiązki Dyrektora placówki. Farmaceutka działała będąc w uzasadnionym przekonaniu, iż ze strony Dyrekcji pracodawcy istnieje pełna zgoda i akceptacja dla jej działań.

Dodatkowo, kobieta nie zgodziła się ze stanowiskiem szpitala jakoby w chwili, kiedy pracodawca dowiedział się o jej zachowaniach było już zbyt późno na przeprowadzenie postępowania przetargowego do końca 2016 roku. W jej ocenie, okoliczności tej zdecydowanie przeczy treść przepisów ustawy prawo zamówień publicznych, które dopuszcza wskazanie krótszego terminu do składania ofert. W odniesieniu do narażenia pozwanego na zawarcie niekorzystnej umowy, powódka podniosła, iż na żadnym etapie postępowania nie istniało ryzyko zawarcia umowy bez jej akceptacji przez podmiot uprawniony.

Sąd Rejonowy w Olsztynie uznał, że powództwo zasługuje na uwzględnienie. W jego opinii nie sposób uznać, iż farmaceutka w sposób zawiniony naruszyła swoje podstawowe obowiązki pracownicze. W ocenie sądu w całej sytuacji, nie może być mowy o umyślności, a ustalony stan faktyczny nie pozwala także na uznanie, by kobieta zachowała się rażąco niedbale.

W konsekwencji, Sąd na podstawie treści art. 58 kp zasądził od pozwanego pracodawcy na rzecz farmaceutki odszkodowanie w wysokości 28 800 złotych wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 07 grudnia 2016 roku (data doręczenia odpisu pozwu pozwanemu).

Pełna treść orzeczenia i przebieg sprawy dostępne na stronach Portalu Orzeczeń.

Sygn. akt IV P 458/16