Agnieszka Skrzetuszewska pon. 9 marca 2020, 14:17

Koronawirus 2019-nCoV – fakty i mity

Podobno maseczki skutecznie chronią przed zakażeniem koronawirusem, a przesyłki z miejsc zakażonych mogą stanowić źródło infekcji. Czy aby na pewno? Szybkości z jaką rozprzestrzenia się epidemia koronowirusa dorównuje chyba tylko tempo pojawiania się nowych mitów na jego temat…

WHO miała natomiast potwierdzić, że ryzyko związane z nowym wariantem Omikron pozostaje na świecie „bardzo wysokie” (fot. Shutterstock).

Wirus może przenosić się przez skażone wydzieliną oddechową powierzchnie i przedmioty (fot. Shutterstock)

Koronawirusy mogą być przyczyną zwykłego przeziębienia
FAKT

Koronawirus 2019-nCoV należy do rodziny koronawirusów (coronaviridae), do której zaliczanych jest wiele wirusów mogących wywoływać różne obawy i choroby [1]. Koronawirusy stanowi dużą grupę wirusów z rzędu Nidovirales. Powodują one zakażenia u gadów, ptaków i ssaków. Wirusy, które wywołują zakażenia u ludzi (HCoV) należą do alfa-koronawirusów (HCoV-229E, HCoV-NL63) oraz beta-koronawirusów ( HCoV-HKU1, wirus SARS, wirus MERS, HCoV-OC43). Ta wirusy często mutują oraz maja dużą zdolność do zakażania nowych gatunków. Do roku 2019 poznano 6 wirusów, które powodują zakażenia u ludzi, z czego cztery (229E, NL63, HKU1, OC43) wywołują przeziębienia o łagodnym przebiegu. Zaś pozostałe dwa (SARS, MERS) prowadzić mogą do zagrażającej życiu ostrej niewydolności oddechowej. 2019-nCoV to nowy koronawirus, który jest blisko spokrewniony z wirusem SARS [2].

2019-nCoV zawsze powoduje infekcje z ciężkim przebiegiem
MIT

Przebieg zakażenia wirusem 2019-nCoV może mieć zróżnicowany przebieg od bezobjawowego, poprzez łagodną chorobę układu oddechowego, aż po ciężkie zapalenie płuc z zespołem ostrej niewydolności oddechowej (ARDS) i/lub niewydolnością wielonarządową. W Wuhanie wśród chorych hospitalizowanych z zapaleniem płuc wywołanym przez ten wirus 55-73% stanowili mężczyźni, a średnia wieku chorujących to 49-55 lat. Około połowa tych pacjentów obciążona była rozpoznanymi wcześniej chorobami przewlekłymi, głównie układu sercowo-naczyniowego, cukrzycą albo zaburzeniami neurologicznymi [2]. Wg WHO u 17% chorych, u których potwierdzono laboratoryjnie zakażenie tym wirusem wystąpiła ciężka postać choroby, a 2,1% zmarło [1].

Objawy zakażenia 2019-nCoV pojawiają się od razu po kontakcie z wirusem
MIT

U pacjentów, u których potwierdzono zakażenie koronawirusem 2019-nCoV występowały od łagodnych do umiarkowanych objawy takie jak: kaszel, gorączka, duszność. Objawy te pojawiały się zazwyczaj pomiędzy 2, a 14 dniem od zakażenia. Jednak należy pamiętać, iż podobne objawy mogą towarzyszyć wielu innym chorobom, szczególnie częstym w sezonie jesienno-zimowym zakażeniom układu oddechowego [1].

Można zarazić się od osoby, która nie ma objawów infekcji
FAKT

Najnowsze dane wskazują, iż możliwe jest zakażenie od osoby, u której jeszcze nie pojawiły się objawy, jednak ryzyko zakażenia od takiej osoby jest bardzo niskie [1, 3]. Głownie osoby posiadające objawy choroby odpowiedzialne są za jej rozprzestrzenianie [1].

Leki przeciwwirusowe są skuteczne w leczeniu zakażeń wywołanych przez 2019-nCoV
MIT

Na chwilę obecną nie ma ustalonych schematów leczenia zakażeń wywołanych przez koronawirusa [2]. Leczenie infekcji jest wyłącznie objawowe [3]. W wielu ośrodkach, gdzie hospitalizowane są osoby zainfekowane przez ten wirus prowadzone są eksperymentalne terapie z wykorzystaniem leków aktywnych wobec HIV albo wirusa grypy. Narodowa Komisja Chińskiej Republiki Ludowej zaleciła stosowanie interferonu alfa (w inhalacji) w skojarzeniu z lopinawirem i rytonawirem Pacjentom podawano także oseltamiwir, ale nie ma dowodów, by był on skuteczny [2]. Rozpoczęto także badania kliniczne, które oceniają skuteczność u pacjentów z 2019-nCoV leku przeciwwirusowego o nazwie remdesiwir (stosowany w leczeniu zakażeń m.in. gorączki krwotocznej Ebola i aktywny wobec wielu zakażeń wirusowych w tym MERS) oraz leku o podobnym do niego mechanizmie działania – favipirawir [2, 4]. Nie zalecane jest stosowanie glikokortykosteroidów (oprócz przypadków, gdy są one bezwzględnie wskazane) z powodu ryzyka przedłużenia replikacja wirusa, co było obserwowane u pacjentów z MERS-CoV [2].

Maseczki skutecznie chronią przed zakażeniem koronawirusem
MIT

Koronawirus przenosi się drogą kropelkową. Powstające podczas kaszlu, kichania, mówienia drobne kropelki zawierające wirusa być mogą bezpośrednią przyczyną zakażenia. Najskuteczniejszy sposób chroniący siebie oraz innych przed koronawirusem stanowi częste mycie rąk (wodą z mydłem, a gdy nie ma takiej możliwości dezynfekować żelami/płynami na bazie alkoholu (min 60%)), zakrywanie ust oraz nosa podczas kichania i kaszlu, a także utrzymywanie odległości przynajmniej 1-1,5 m od osób kichających czy kaszlących [3]. Maseczka ochronna pomagać może w ograniczaniu rozprzestrzeniania się niektórych chorób zakaźnych układu oddechowego, lecz samo jej noszenie nie jest gwarancją ochrony przed zakażeniem [1]. WHO oraz Główny Inspektor Sanitarny zalecają stosowanie masek przez osoby, które mają objawy zakażenia wirusem, a także opiekujące się chorymi z obawami takimi jak gorączka i kaszel. Kluczowe znaczenia ma używanie masek przez pracowników ochrony zdrowia oraz osób opiekujących się innymi (w zakładzie opieki społecznej albo w domu) [3]. Nie jest zalecane stosowanie masek wykonach z tkanin (gaza, bawełna) [1].

Przesyłki z miejsc zakażonych mogą stanowić źródło infekcji
MIT

Wirus może przenosić się przez skażone wydzieliną oddechową powierzchnie i przedmioty. Jednak nie ma on zdolności przetrwania poza organizmem człowieka dłużej niż kilka-kilkanaście godzin, więc prawdopodobieństwo zakażenia się wirusem z opakowania transportowanego i wystawianego na działanie różnych warunkowa i temperatury jest niskie [3].

Literatura: