REKLAMA
czw. 25 lipca 2019, 08:01

Opieka farmaceutyczna w projekcie ustawy o zawodzie farmaceuty

17 lipca 2019 r. do konsultacji publicznych oddano projekt ustawy o zawodzie farmaceuty. Dokument został przygotowany przez powołany do tego zespół ekspertów, ze wszystkich obszarów rynku aptecznego i farmaceutycznego. Jednym z jego ważniejszych elementów jest opieka farmaceutyczna, która po raz pierwszy została w nim nazwana świadczeniem zdrowotnym.

Wybór miejsca uzyskania świadczenia jakim ma być opieka farmaceutyczna, ma odbywać się tak samo, jak obecnie ma to miejsce w przypadku wyboru lekarza POZ (fot. Shutterstock)
Wybór miejsca uzyskania świadczenia jakim ma być opieka farmaceutyczna, ma odbywać się tak samo, jak obecnie ma to miejsce w przypadku wyboru lekarza POZ (fot. Shutterstock)

Jedyna definicja opieki farmaceutycznej, która obecnie funkcjonuje w polskim porządku prawnym, znajduje się w ustawie o izbach aptekarskich. Mówi ona, że „wykonywanie zawodu farmaceuty ma na celu ochronę zdrowia publicznego i obejmuje udzielanie usług farmaceutycznych polegających w szczególności na sprawowaniu opieki farmaceutycznej polegającej na dokumentowanym procesie, w którym farmaceuta, współpracując z pacjentem i lekarzem, a w razie potrzeby z przedstawicielami innych zawodów medycznych, czuwa nad prawidłowym przebiegiem farmakoterapii w celu uzyskania określonych jej efektów poprawiających jakość życia pacjenta”.

Eksperci przez lata wskazywali, że definicja ta jest zbyt płytka i przestarzała (czytaj więcej: Co dalej z opieką farmaceutyczną w polskich aptekach?). Jeśli opieka farmaceutyczna miałaby kiedykolwiek zacząć funkcjonować w Polsce, to konieczne jest stworzenie nowej definicji. I tak się właśnie dzieje…

Świadczenie zdrowotne

W projekcie ustawy o zawodzie farmaceuty zaproponowano w pierwszej kolejności nazwanie jej świadczeniem zdrowotnym, a nie (jak do tej pory) usługą farmaceutyczną (czytaj więcej: PILNE: Projekt ustawy o zawodzie farmaceuty w konsultacjach publicznych!). To umożliwi jej finansowanie ze środków publicznych. Zgodnie bowiem z art. 15 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych: „Świadczeniobiorcy mają, na zasadach określonych w ustawie, prawo do świadczeń opieki zdrowotnej, których celem jest zachowanie zdrowia, zapobieganie chorobom i urazom, wczesne wykrywanie chorób, leczenie, pielęgnacja oraz zapobieganie niepełnosprawności i jej ograniczanie”.

– Usługi świadczone przez farmaceutę (usługi farmaceutyczne, w tym opieka farmaceutyczna) bez wątpienia służą zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu lub poprawie zdrowia, ale nie zostały one w żadnym akcie prawnym wprost zaliczone do świadczeń zdrowotnych – czytamy w uzasadnieniu projektu (czytaj więcej: Opieka farmaceutyczna jest na trwałe wpisana do ustawy o zawodzie farmaceuty).

Zaproponowana definicja opieki farmaceutycznej mówi więc, że jest to „świadczenie zdrowotne, o którym mowa w art. 5 pkt 40 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1510, z późn. zm.4)), udzielane przez farmaceutę, stanowiące dokumentowany proces, w którym farmaceuta, współpracując z pacjentem i lekarzem, a w razie potrzeby z przedstawicielami innych zawodów medycznych, czuwa nad prawidłowym przebiegiem indywidualnej farmakoterapii”.

Na czym ma polegać opieka farmaceutyczna?

Zgodnie z projektem ustawy o zawodzie farmaceuty opieka farmaceutyczna ma obejmować:

1) prowadzenie konsultacji farmaceutycznych – w celu zapewnienia bezpieczeństwa pacjenta w związku ze stosowaniem produktów leczniczych, wyrobów medycznych lub środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego;

2) wykonywanie przeglądów lekowych wraz z oceną farmakoterapii, z uwzględnieniem problemów lekowych pacjenta – w celu wykrywania i rozwiązywania problemów lekowych oraz zapewnienia bezpieczeństwa w procesie farmakoterapii;

3) opracowanie indywidualnego planu opieki farmaceutycznej, z uwzględnieniem problemów lekowych pacjenta – w celu określenia celów terapeutycznych możliwych do osiągnięcia przez pacjenta stosującego farmakoterapię oraz wskazania sposobów rozwiązywania wykrytych problemów lekowych, ze szczególnym uwzględnieniem edukacji zdrowotnej, promocji zdrowia i zdrowego trybu życia oraz profilaktyki zdrowotnej

4) wykonywanie badań diagnostycznych – w celu oceny skuteczności i bezpieczeństwa stosowanej przez pacjenta farmakoterapii oraz analizy problemów lekowych występujących u pacjenta, oraz proponowaniu metod i badań diagnostycznych.

Opieka farmaceutyczna tylko ze specjalizacją?

Z uzasadnienia projektu ustawy o zawodzie farmaceuty wynika, że opieki farmaceutycznej nie będą mogli świadczyć wszyscy farmaceuci.

– Opieka farmaceutyczna, ze względu na zakres czynności, do których niezbędna jest konieczność posiadania wysokospecjalistycznej wiedzy powinna być udzielana tylko przez specjalnie przygotowanego do tej roli farmaceutę posiadającego tytuł specjalisty w dziedzinie farmacji aptecznej, klinicznej, szpitalnej lub farmakologii lub farmaceutę, który uzyskiwałby uprawnienie do jej świadczenia po odbyciu dedykowanych kursów kwalifikacyjnych składających się z części teoretycznej i praktycznej – czytamy w uzasadnieniu projektu (czytaj również: Projekt ustawy o zawodzie farmaceuty: specjalizacja kierownika apteki obowiązkowa czy nie?).

Jednocześnie opieka farmaceutyczna, jako świadczenie zdrowotne ma być świadczona z zachowaniem prawa pacjenta do uzyskania odpowiedniej jakości świadczenia, które to prawo zapewnia ustawa z dnia 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta. Określa ona prawo pacjenta do otrzymania świadczeń zdrowotnych odpowiadających wymaganiom aktualnej wiedzy medycznej (art. 6 ust. 1). Prawo to ma charakter fundamentalny, jego celem jest zagwarantowanie pacjentowi odpowiednio wysokiego poziomu świadczeń.

Artykuł sponsorowany

Jak właściwie rozpoznać rodzaj kaszlu i wdrożyć odpowiednie leczenie?

29 listopada 202307:28

Kaszel obok kataru należy do najczęstszych symptomów przeziębienia, czyli zespołu objawów towarzyszących zapaleniu gardła, krtani, czy nieżytowi nosa. Sprawdź przypadek pacjenta i dowiedz się jak wspomóc pacjenta z przeziębieniem.

Kaszel to jeden z najczęstszych powodów dla którego pacjenci szukają specjalistycznej pomocy. (fot. Shutterstock)

Początkowo, infekcji towarzyszy kaszel nieproduktywny, tzw. suchy.  Dopiero po kilku dniach przekształca się on w kaszel produktywny, tzw. mokry [1]. Utrzymujący się przez długi czas  tego typu kaszel może prowadzić do zalegania w górnych drogach oddechowych wydzieliny. Efektem tego może być rozwój nadkażeń bakteryjnych i wydłużenie czasu trwania toczącego się w obrębie górnych dróg oddechowych stanu zapalnego. Dlatego w takich sytuacjach należy, jak najszybciej wdrożyć lek wykrztuśny, który obok dużej skuteczności działania, będzie charakteryzował się także wysokim profilem bezpieczeństwa. Takimi cechami wyróżnia się ambroksol [2].

Przeziębienie to zespół objawów, wśród których najczęściej dominuje katar oraz kaszel. W początkowym etapie infekcji, która ma najczęściej charakter wirusowy, pojawia się tzw. kaszel suchy. Jego charakterystyczną cechą są męczące napady, które mogą prowadzić do podrażnienia krtani i wystąpienia chrypki. Nie towarzyszy mu natomiast odkrztuszanie wydzieliny. Po 3-4 dniach od wystąpienia pierwszych objawów przeziębienia pojawia się tzw. kaszel mokry, którego charakterystyczną cechą w odróżnieniu od kaszlu suchego jest odrywanie zalegającego w górnych drogach oddechowych śluzu [3].  Kaszel mokry jest efektem toczącego się w obrębie górnych dróg oddechowych stanu zapalnego. W jego wyniku płyn surowiczy znajdujący się na powierzchni nabłonka migawkowego gęstnieje, przez co, jest go coraz to trudniej odkrztusić. Zalegająca w ten sposób wydzielina może się nadkazić i doprowadzić do rozwoju chorób odbakteryjnych, jak np. zapalenie płuc [4].  Aby uniknąć rozwoju tego typu chorób, przy pojawieniu się kaszlu mokrego należy zastosować leki, które pozwolą na usunięcie zalegającej wydzieliny. Jedną z takich substancji leczniczych jest ambroksol, będący składnikiem syropu Mucosolvan [6]. Substancja ta charakteryzuje się wielokierunkowym mechanizmem działania. Ambroksol nie tylko ułatwia odkrztuszanie wydzieliny poprzez zwiększenie jej płynności oraz objętości, ale i hamuje rozwój stanu zapalnego oraz działa przeciwutleniająco [2,5]. Dodatkowo, w przeciwieństwie do innych leków stosowanych na kaszel mokry (np. acetylocysteiny), ambroksol nie tylko ułatwia usuwanie zalegającej wydzieliny, ale i łagodzi męczący kaszel oraz skraca czas jego trwania [2,7].

Literatura:

1. Czabak- Garbacz R, Bąk K, Kasprzyk- Kościk B; Przegląd metod leczenia kaszlu; Lek w Polsce; Vol. 23 nr 9’13 (269).
2. Doniec Z. Ambroksol- lek o wielokierunkowym działaniu z możliwościami stosowania w astmie oskrzelowej. Lekarz POZ 2021 (1): 31-38
3. Jung A, Maślany A. Przewlekły kaszel u dzieci- problem diagnostyczny i terapeutyczny. Pediatr Med Rodz 2012; 8 (2): 97-100.
4. Mazurek H, Mazurek Z; Ostre zakażenie dróg oddechowych; Praktyka Lekarska, vol. 48: 5-22; 2011.
5. Doniec Z, Mastelarz- Migas A, Krenke K, Mazurek H, Bieńkowski P. Rekomendacje postępowania diagnostyczno- terapeutycznego w kaszlu u dzieci dla lekarzy POZ. Lekarz POZ 2016; 4: 305-321.
6. Karta Charakterystyki Produktu Leczniczego Mucosolvan syrop
7. Krenke K. et. al. Zalecenia postępowania diagnostyczno-terapeutycznego w kaszlu u dzieci – aktualizacja. Lekarz POZ 2022, 3, 173-192

Mucosolvan inhalacje, 15 mg/2 ml, roztwór do nebulizacji; 2 ml roztworu do nebulizacji zawierają 15 mg ambroksolu chlorowodorku (Ambroxoli hydrochloridum). Substancja pomocnicza o znanym działaniu: 2 ml roztworu zawierają 0,45 mg chlorku benzalkoniowego. Wskazania do stosowania: Ostre i przewlekłe choroby płuc i oskrzeli przebiegające z zaburzeniem wydzielania śluzu oraz utrudnieniem jego transportu. Dawkowanie i sposób podawania: Dorośli, dzieci w wieku 6 lat i powyżej: 1 do 2 inhalacji po 2 do 3 ml roztworu w ciągu doby. Dzieci w wieku poniżej 6 lat: 1 do 2 inhalacji po 2 ml roztworu w ciągu doby. Sposób podawania: Mucosolvan inhalacje można podawać przy użyciu dowolnego nowoczesnego inhalatora (z wyjątkiem parowego). Roztwór do nebulizacji można mieszać z solą fizjologiczną (0,9% roztwór chlorku sodu) w stosunku 1:1, w celu optymalnego nawilżenia powietrza, zwłaszcza podczas stosowania respiratora. Produktu leczniczego nie należy mieszać z kwasem kromoglikanowym. Produktu nie należy również mieszać z innymi roztworami, z którymi powstanie roztwór o pH wyższym niż 6,3 np. alkaliczna słona woda do inhalacji (sól emska). Ze względu na wzrost pH może pojawić się osad wolnej zasady ambroksolu chlorowodorku lub zmętnienie roztworu. Pacjent powinien oddychać normalnie w trakcie inhalacji, ponieważ sama inhalacja płynu może powodować odruch kaszlowy. Zaleca się podgrzanie płynu do nebulizacji do temperatury ciała przed rozpoczęciem inhalacji. Pacjentów z astmą oskrzelową należy poinformować, aby rozpoczęli inhalację po przyjęciu zwykle stosowanych leków rozszerzających oskrzela. Produktu nie należy podawać przed snem. Przeciwwskazania: Nadwrażliwość na ambroksolu chlorowodorek lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania: Zgłaszano przypadki ciężkich reakcji skórnych, takich jak rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona (ang. Stevens-Johnson syndrome, SJS), toksyczna martwica naskórka (ang. toxic epidermal necrolysis, TEN) i ostra uogólniona krostkowica (ang. acute generalised exanthematous pustulosis, AGEP) związanych ze stosowaniem ambroksolu chlorowodorku. Dodatkowo w początkowej fazie zespołu Stevensa-Johnsona lub toksycznej martwicy naskórka u pacjentów mogą najpierw wystąpić niespecyficzne (prodromalne) objawy grypopodobne, takie jak: gorączka, uogólniony ból ciała, zapalenie błony śluzowej nosa, kaszel i ból gardła. Niespecyficzne objawy grypopodobne mogą być błędnie leczone za pomocą leków stosowanych w kaszlu i przeziębieniu. Jeśli wystąpią przedmiotowe i podmiotowe objawy postępującej wysypki skórnej (czasem związane z pojawieniem się pęcherzy lub zmian na błonach śluzowych), należy natychmiast przerwać leczenie ambroksolu chlorowodorkiem i udzielić pacjentowi porady lekarskiej.W przypadku niewydolności nerek lub ciężkiej niewydolności wątroby, produkt Mucosolvan inhalacje może być stosowany tylko po konsultacji z lekarzem. Tak jak w przypadku innych leków metabolizowanych w wątrobie i następnie wydalanych przez nerki, w przypadku ciężkiej niewydolności nerek można spodziewać się gromadzenia metabolitów ambroksolu w organizmie. Mucosolvan inhalacje zawiera środek konserwujący: 0,45 mg chlorku benzalkoniowego w 2 ml roztworu. Podczas inhalacji ten środek konserwujący może powodować sapanie i zaburzenia oddechowe zwłaszcza u pacjentów z astmą i wrażliwych pacjentów z nadwrażliwością dróg oddechowych. Mucosolvan inhalacje zawiera sodu chlorek i sodu wodorofosforan. Ten produkt leczniczy zawiera mniej niż niż 1 mmol (23 mg) sodu na 3 ml roztworu, to znaczy lek uznaje się za wolny od sodu. Lek może powodować skurcz oskrzeli. Działania niepożądane: Częstość występowania na podstawie konwencji MedDRA: bardzo często (≥ 1/10); często (≥ 1/100 do < 1/10); niezbyt często (≥ 1/1 000 do < 1/100); rzadko (≥ 1/10 000 do < 1/1 000); bardzo rzadko (< 1/10 000); częstość nieznana: częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych: Zaburzenia układu nerwowego: często – zaburzenia smaku (np. zmieniony smak); Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia: często – niedoczulica gardła; Zaburzenia układu immunologicznego: rzadko – reakcje nadwrażliwości, częstość nieznana – reakcje anafilaktyczne w tym wstrząs anafilaktyczny, obrzęk naczynioruchowy i świąd. Zaburzenia żołądka i jelit: często – nudności, niedoczulica jamy ustnej; niezbyt często – biegunka, wymioty, niestrawność, ból brzucha, suchość błony śluzowej jamy ustnej; częstość nieznana – suchość gardła; Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: rzadko – wysypka, pokrzywka; częstość nieznana – ciężkie działania niepożądane dotyczące skóry (w tym rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona, toksyczna martwica naskórka i ostra uogólniona krostkowica). Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych: Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa; tel.: +48 22 492 13 01, fax:+ 48 22 492 13 09, strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl. Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu. Produkt leczniczy wydawany z przepisu lekarza – Rp. Przed zastosowaniem należy zapoznać się z pełną informacją o leku. Podmiot odpowiedzialny posiadający pozwolenie na dopuszczenie do obrotu: Opella Healthcare Poland Sp. z o.o. Pozwolenie na dopuszczenie do obrotu wydane przez URPLWMiPB nr: R/1025 Informacji w Polsce udziela: Opella Healthcare Poland Sp. z o.o., ul. Bonifraterska 17, 00-203 Warszawa, Tel. +22 280 00 00. {ChPL 04/2022} MUCOSOLVAN MINI, 15 mg/5 ml, syrop; 5 ml syropu zawiera 15 mg ambroksolu chlorowodorku (Ambroxoli hydrochloridum). Wskazania do stosowania: Ostre i przewlekłe choroby płuc i oskrzeli przebiegające z zaburzeniem wydzielania śluzu oraz utrudnieniem jego transportu. Dawkowanie i sposób podawania: Dorośli i dzieci w wieku powyżej 12 lat: 2 razy w ciągu doby po 20 ml syropu. Dawka zalecana w przypadku ostrych stanów zapalnych dróg oddechowych oraz w początkowym okresie leczenia stanów przewlekłych, w pierwszych 14 dniach leczenia. Dzieci w wieku 6 do 12 lat: 2 do 3 razy w ciągu doby po 10 ml syropu. Dzieci w wieku 2 do 6 lat: 3 razy w ciągu doby po 5 ml syropu. Dzieci w wieku 1 Do 2 Lat:2 razy w ciągu doby po 5 ml syropu. Powyższe dawkowanie zalecane jest w początkowym okresie leczenia; dawkowanie można zmniejszyć o połowę po 14 dniach leczenia. Sposób podawania: syrop Mucosolvan Mini można przyjmować z posiłkiem lub bez posiłków. Produktu nie należy podawać przed snem. Przeciwwskazania: Nadwrażliwość na ambroksolu chlorowodorek lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania: Zgłaszano przypadki ciężkich reakcji skórnych, takich jak rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona (ang. Stevens-Johnson syndrome, SJS), toksyczna martwica naskórka (ang. toxic epidermal necrolysis, TEN) i ostra uogólniona krostkowica (ang. acute generalised exanthematous pustulosis, AGEP) związanych ze stosowaniem ambroksolu chlorowodorku. Jeśli wystąpią przedmiotowe i podmiotowe objawy postępującej wysypki skórnej (czasem związane z pojawieniem się pęcherzy lub zmian na błonach śluzowych), należy natychmiast przerwać leczenie ambroksolu chlorowodorkiem i udzielić pacjentowi porady lekarskiej. Dodatkowo w początkowej fazie zespołu Stevensa-Johnsona lub toksycznej martwicy naskórka u pacjentów mogą najpierw wystąpić niespecyficzne (prodromalne) objawy grypopodobne, takie jak: gorączka, uogólniony ból ciała, zapalenie błony śluzowej nosa, kaszel i ból gardła. Niespecyficzne objawy grypopodobne mogą być błędnie leczone za pomocą leków stosowanych w kaszlu i przeziębieniu. W przypadku niewydolności nerek lub ciężkiej niewydolności wątroby, produkt Mucosolvan Mini może być stosowany tylko po konsultacji z lekarzem. Tak jak w przypadku innych leków metabolizowanych w wątrobie i następnie wydalanych przez nerki, w przypadku ciężkiej niewydolności nerek można spodziewać się gromadzenia metabolitów ambroksolu w organizmie. Działania niepożądane: Częstość występowania na podstawie konwencji MedDRA: bardzo często (≥ 1/10); często (≥ 1/100 do < 1/10); niezbyt często (≥ 1/1 000 do < 1/100); rzadko (≥ 1/10 000 do < 1/1 000); bardzo rzadko (< 1/10 000); częstość nieznana: częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych: Zaburzenia układu nerwowego: często: zaburzenia smaku; Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia: często: niedoczulica gardła; Zaburzenia układu immunologicznego: rzadko: reakcje nadwrażliwości, częstość niezanana: reakcje anafilaktyczne w tym wstrząs anafilaktyczny, obrzęk naczynioruchowy i świąd. Zaburzenia żołądka i jelit:często: nudności, niedoczulica jamy ustnej; niezbyt często: biegunka, niestrawność, ból brzucha, suchość błony śluzowej jamy ustnej, wymioty; częstość nieznana: suchość w gardle; Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: rzadko: wysypka, pokrzywka; częstość nieznana: ciężkie działania niepożądane dotyczące skóry (w tym rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona, toksyczna martwica naskórka i ostra uogólniona krostkowica). Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych: Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa; tel.: +48 22 492 13 01, fax:+ 48 22 492 13 09; e-mail: ndl@urpl.gov.pl. Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu. Produkt leczniczy wydawany bez przepisu lekarza – OTC. Przed zastosowaniem należy zapoznać się z pełną informacją o leku. Podmiot odpowiedzialny posiadający pozwolenie na dopuszczenie do obrotu: Opella Healthcare Poland Sp. z o.o. Pozwolenie na dopuszczenie do obrotu wydane przez URPLWMiPB nr: 18296 Informacji w Polsce udziela: Opella Healthcare Poland Sp. z o.o., ul. Bonifraterska 17, 00-203 Warszawa, Tel. +22 280 00 00. {ChPL 04/2022} Mucosolvan, 30 mg/5 ml, syrop; 5 ml syropu zawiera 30 mg ambroksolu chlorowodorku (Ambroxoli hydrochloridum) Wskazania do stosowania: Ostre i przewlekłe choroby płuc i oskrzeli przebiegające z zaburzeniem wydzielania śluzu oraz utrudnieniem jego transportu. Dawkowanie i sposób podawania: Dorośli i dzieci w wieku powyżej 12 lat: 2 razy w ciągu doby po 10 ml syropu. Dawka zalecana w przypadku ostrych stanów zapalnych dróg oddechowych oraz w początkowym okresie leczenia stanów przewlekłych, w pierwszych 14 dniach leczenia. Dzieci w wieku 6 do 12 lat: 2 do 3razy w ciągu doby po  5ml syropu. Dzieci w wieku 2 do 6 lat:3 razy w ciągu doby po 2,5 ml syropu. Dzieci w wieku 1 do 2 lat: 2 razy w ciągu doby po 2,5 ml syropu. Powyższe dawkowanie zalecane jest w początkowym okresie leczenia; dawkowanie można zmniejszyć o połowę po 14 dniach leczenia. Sposób podawania: Syrop Mucosolvan można przyjmować z posiłkiem lub bez posiłków. Produktu nie należy podawać przed snem. Przeciwwskazania: Nadwrażliwość na ambroksolu chlorowodorek lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania: Zgłaszano przypadki ciężkich reakcji skórnych, takich jak rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona (ang. Stevens-Johnson syndrome, SJS), toksyczna martwica naskórka (ang. toxic epidermal necrolysis, TEN) i ostra uogólniona krostkowica (ang. acute generalised exanthematous pustulosis, AGEP) związanych ze stosowaniem ambroksolu chlorowodorku. Jeśli wystąpią przedmiotowe i podmiotowe objawy postępującej wysypki skórnej (czasem związane z pojawieniem się pęcherzy lub zmian na błonach śluzowych), należy natychmiast przerwać leczenie ambroksolu chlorowodorkiem i udzielić pacjentowi porady lekarskiej. Dodatkowo w początkowej fazie zespołu Stevensa-Johnsona lub toksycznej martwicy naskórka u pacjentów mogą najpierw wystąpić niespecyficzne (prodromalne) objawy grypopodobne, takie jak: gorączka, uogólniony ból ciała, zapalenie błony śluzowej nosa, kaszel i ból gardła. Niespecyficzne objawy grypopodobne mogą być błędnie leczone za pomocą leków stosowanych w kaszlu i przeziębieniu. W przypadku niewydolności nerek lub ciężkiej niewydolności wątroby, produkt Mucosolvan może być stosowany tylko po konsultacji z lekarzem. Tak jak w przypadku innych leków metabolizowanych w wątrobie i następnie wydalanych przez nerki, w przypadku ciężkiej niewydolności nerek można spodziewać się gromadzenia metabolitów ambroksolu w organizmie. Działania niepożądane: Częstość występowania na podstawie konwencji MedDRA: bardzo często (≥ 1/10); często (≥ 1/100 do < 1/10); niezbyt często (≥ 1/1 000 do < 1/100); rzadko (≥ 1/10 000 do < 1/1 000); bardzo rzadko (< 1/10 000); częstość nieznana: częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych: Zaburzenia układu nerwowego: często – zaburzenia smaku; Zaburzenia układu oddechaowego, klatki piersiowej i śródpiersia: często – niedoczulica gardła; Zaburzenia układu immunologicznego: rzadko – reakcje nadwrażliwości, częstość niezanana – reakcje anafilaktyczne w tym wstrząs anafilaktyczny, obrzęk naczynioruchowy i świąd. Zaburzenia żołądka i jelit: często – nudności, niedoczulica jamy ustnej; niezbyt często – biegunka, niestrawność, ból brzucha, suchość błony śluzowej jamy ustnej, wymioty; częstość nieznana – suchość w gardle; Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: rzadko – wysypka, pokrzywka; częstość nieznana – ciężkie działania niepożądane dotyczące skóry (w tym rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona, toksyczna martwica naskórka i ostra uogólniona krostkowica). Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych: Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa; tel.: +48 22 492 13 01, fax:+ 48 22 492 13 09; e-mail: ndl@urpl.gov.pl. Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu. Produkt leczniczy wydawany bez przepisu lekarza – OTC. Przed zastosowaniem należy zapoznać się z pełną informacją o leku.Podmiot odpowiedzialny posiadający pozwolenie na dopuszczenie do obrotu: Opella Healthcare Poland Sp. z o.o. Pozwolenie na dopuszczenie do obrotu wydane przez URPLWMiPB nr: R/1022 Informacji w Polsce udziela: Opella Healthcare Poland Sp. z o.o., ul. Bonifraterska 17, 00-203 Warszawa, Tel. +22 280 00 00. {ChPL 04/2022 Mucosolvan, 30 mg, tabletki. Jedna tabletka zawiera 30 mg ambroksolu chlorowodorku (Ambroxoli hydrochloridum). Substancja pomocnicza o znanym działaniu: jedna tabletka zawiera 171 mg laktozy.Wskazania do stosowania: Ostre i przewlekłe choroby płuc i oskrzeli przebiegające z zaburzeniem wydzielania śluzu oraz utrudnieniem jego transportu. Dawkowanie i sposób podawania: Dorośli 3 razy w ciągu doby po 1 tabletce. Działanie leku można zwiększyć stosując 2 razy w ciągu doby po 2 tabletki. Sposób podawania: Tabletki należy popijać płynem. Tabletki Mucosolvan można przyjmować z posiłkiem lub bez posiłków. Produktu nie należy stosować przed snem.Przeciwwskazania: Nadwrażliwość na ambroksolu chlorowodorek lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania: Zgłaszano przypadki ciężkich reakcji skórnych, takich jak rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona (ang. Stevens-Johnson syndrome, SJS), toksyczna martwica naskórka (ang. toxic epidermal necrolysis, TEN) i ostra uogólniona krostkowica (ang. acute generalised exanthematous pustulosis, AGEP) związanych ze stosowaniem ambroksolu chlorowodorku. Jeśli wystąpią przedmiotowe i podmiotowe objawy postępującej wysypki skórnej (czasem związane z pojawieniem się pęcherzy lub zmian na błonach śluzowych), należy natychmiast przerwać leczenie ambroksolu chlorowodorkiem i udzielić pacjentowi porady lekarskiej. Dodatkowo w początkowej fazie zespołu Stevensa-Johnsona lub toksycznej martwicy naskórka u pacjentów mogą najpierw wystąpić niespecyficzne (prodromalne) objawy grypopodobne, takie jak: gorączka, uogólniony ból ciała, zapalenie błony śluzowej nosa, kaszel i ból gardła. Niespecyficzne objawy grypopodobne mogą być błędnie leczone za pomocą leków stosowanych w kaszlu i przeziębieniu. W przypadku niewydolności nerek lub ciężkiej niewydolności wątroby, produkt Mucosolvan może być stosowany tylko po konsultacji z lekarzem. Tak jak w przypadku innych leków metabolizowanych w wątrobie i następnie wydalanych przez nerki,w przypadku ciężkiej niewydolności nerek można spodziewać się gromadzenia metabolitów ambroksolu w organizmie. Jedna tabletka zawiera 171 mg laktozy, co odpowiada 684 mg laktozy w największej zalecanej dawce dobowej (120 mg ambroksolu chlorowodorku, tj. 4 tabletki). Pacjenci z rzadko występującą, dziedziczną nietolerancją galaktozy, brakiem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy nie powinni stosować tego produktu. Działania niepożądane: Częstość występowania na podstawie konwencji MedDRA: bardzo często (≥ 1/10); często (≥ 1/100 do < 1/10); niezbyt często (≥ 1/1 000 do < 1/100); rzadko (≥ 1/10 000 do < 1/1 000); bardzo rzadko (< 1/10 000); częstość nieznana: częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych. Zaburzenia układu immunologicznego: rzadko – reakcje nadwrażliwości, częstość nieznana – reakcje anafilaktyczne, w tym wstrząs anafilaktyczny, obrzęk naczynioruchowy i świąd. Zaburzenia żołądka i jelit: często – nudności, niezbyt często – biegunka, wymioty, niestrawność, ból brzucha. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: rzadko – wysypka, pokrzywka, częstość nieznana – ciężkie działania niepożądane dotyczące skóry (w tym rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona, toksyczna martwica naskórka i ostra uogólniona krostkowica). Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych: Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa; tel.: +48 22 492 13 01, fax: + 48 22 492 13 09; strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl. Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.Produkt leczniczy wydawany bez przepisu lekarza – OTC. Przed zastosowaniem należy zapoznać się z pełną informacją o leku. Podmiot odpowiedzialny posiadający pozwolenie na dopuszczenie do obrotu: Opella Healthcare Poland Sp. z o.o. Pozwolenie na dopuszczenie do obrotu wydane przez URPLWMiPB nr: R/1021. Informacji w Polsce udziela: Opella Healthcare Poland Sp. z o.o., ul. Bonifraterska 17, 00-203 Warszawa, Tel. +22 280 00 00. ChPL {04/2022} Wszelkie prawa zastrzeżone farmacja.net sp. z o. o

Jak oceniasz artykuł?

Twoja ocena: Jeszcze nie oceniłeś/aś artykułu

Udostępnij tekst w mediach społecznościowych

20 komentarzy Komentujesz jako gość [ lub zarejestruj]

Haha już widze ocenę farmakoterapii w polskich aptekach i opracowywanie indywidualnego planu terapii. Odpowiedz polskiego farmaceuty - yyyyyyy aaaaaa, eeeeee, yyyyyyy ,,aaaaaa. , najlepiej skonsultować to z lekarzem. Nie ma to jak powierzyć praktyczne zadanie ludziom, którzy całą swoją wiedzę i jestestwo opierają na książkowych teoriach.
Akurat ja mam odwagę się przyznać, że jestem za cienka w uszach, żeby robić przeglądy lękowe, ale zapewne znajdą się tutaj i tak, którzy stwierdzą, że wiedza, że studiów im wystarczy ;)
Weź pokaż cały garnitur wyników laboratoryjnych pacjenta z cukrzycą dowolnemu farmaceucie i niech ustawi leki. Wyjdzie parodia i śmiech na sali. Zaraz ktoś napisze ,że to ja się nie znam, bo nie rozumiem jaka jest rola farmaceuty, i że nie jest od tego. To k... jak jeden z drugim chcą robic przeglądy lekowe i wyłapywać błędy jak się nie znają i nie wiedzą jak to powinno wyglądać poprawnie? Żeby ocenić pracę mechanika samochodowego to samemu trzeba się na tym znać ,żeby wyłapać co robi źle.
"Ustawi leki" - gdzieś usłyszał i powtarza w każdym komentarzu - osoba, która z zawodem farmaceuty nie ma nic wspólnego, nienawistnik-przybłęda.
Ja ustawiałem samodzielnie terapię pacjenta z cukrzycą, rodzaje, dawki insuliny. Dziecinnie proste, tylko trzeba poczytac coś literatury, anglojezycznej a nie bzdur z kolorowych czasopism dla aptekarskich tłuków.
Jeśli po egzaminach z farmakologii i farmakoterapii przestałaś się uczyć, to masz prawo nic nie umieć, ale masz też prawo i obowiązek się dokształcać - powtarzać i uzupełniać wiedzę. W Polsce trudno o wykorzystanie wiedzy w praktyce, ale nadal się da. Jeśli stoisz w miejscu, cofasz się. Nie oczekuj efektów od nicnierobienia.
w imię ojca i syna... czyli mierzę pacjentowi ciśnienie i na jego podstawie wystawiam lub nie receptęi. Jeśli lekarz zmierzyć pozwoli.
Albo, jeśli lekarz wyrazi zgodę to szepczę do pacjenta ze słabym słuchem "dzień dobry". Jeśli nie odpowie, wystawiamy receptę na Betaserc.
Raczej skończy się na dawaniu dobrych rad, typu "Proszę ograniczyć sól w diecie" "Musi pan zrzucić kilka kilogramów" "Proszę codziennie chodzić na spacery".
Musi pan/pani zrzucić kilka kilogramów zamienimy z dzień dobry bo co drugiemu pacjentowi by się przydało.
Obowiązkowo trzeba mieć specjalizację. Czyli chcąc dokonywać przeglądów lekowych muszę udać się na uczelnię, gdzie przez 2 lata będę poszerzał swą wiedzę z zakresu ważenia proszków w recepturze, miareczkowania, a nawet rozsypywania proszków do opłatków skrobiowych. Dopiero po tak gruntownym przeszkoleniu będę mógł dokonywać przeglądów lekowych. Tak tak... tylko dla specjalistów!!!
Chodzi o to, żeby zmiany były na lepsze, a nie po to ,żeby tylko były. Aptekarstwo dzisiaj to wyzysk, syf,prowizorka i jedno wielkie oszustwo, coraz więcej ludzi to widzi i rezygnuje z tego żenującego zawodu. Obsada do minimum, pensje stoją w miejscach, co przy obecnej inflacji jest zjawiskiem dramatyczny, z każdą cudowną reformą i cyfryzacją jest coraz więcej pracy więc weź mi powiedz jak tu mozna cos chwalić? i psiać konstruktywnego. Sprawy zaszły za daleko i nic się nie poprawi bo komuś kto finansuje i trzyma lejce tego bałaganu na tym nie zalezy. Ma być tanio i byle jak, byle było obrót za wszelką cenę. OF to będzie tylko i wyłącznie wklepywanie kolejnej porcji danych do systemu i nic więcej. Oczywiście za darmo, bo jak pójdziesz do HR w sieci i powiesz,że masz więcej pracy i chcesz podwyżkę to kiero spuści spodnie, weźmie w prawą rękę jaja i zacznie Ci machać przed nosem mówiac zobacz jakie mam wielkie jaja i zleje Cie ciepłym moczem.
A właśnie mi się przypomniała, że na zajęciach na studiach (1 ćwiczenie) mieliśmy coś typu pseudo-opieka. Polegało to nad tym, że asystent dał nam recepy z lekami i musieliśmy wyłapać potencjne błędy/interakcje/ itd. Dostępne pomoce to był między innymi pharminedex czy ulotki (wszystko teoria, teoria i jeszcze raz teoria i kurczowe trzymanie sie tego co jest w ulotce) Z perspektywy czasu stwierdzam, że można to obić o kant d....! Jeśli ci sami asystenci będą uczyć przyszłych specjalizantów to marny los nas i pacjentów.
W Polsce problem jest taki, że ogólnie nikt kto nie pracował za granicą nie wie, jak wygląda praca farmaceuty - jakie błędy należy wyłapywać itd. To trzeba nadrobić, początki mogą być trudne, ale polscy farmaceuci za granicą radzą sobie z tym dobrze - kwestia kilku miesięcy. Szczególnie jedna kwestia podlega wyjaśnieniu - farmaceuta nie ma za zadanie wyłapywać błędów lekarzy (oczywiście, jeśli widzi błąd, co się zdarza, to ma obowiązek zareagować!). Farmaceuta w aptece ma przede wszystkim przyczynić się do subordynacji pacjenta wobec lekarza, np. MUR to rozmowa, w czasie której farmaceuta wysłuchuje pacjenta - sprawdza, czy wie, dlaczego stosuje poszczególne leki, czy uważa, że są skuteczne, czy wystąpiły jakieś działania niepożądane, które mogą spowodować przerwanie leczenie bez konsultacji z lekarzem, ocenia motywację pacjenta i stara się ją zwiększyć. To wymaga wiedzy z zakresu farmakologii i farmakoterapii, ale przede wszystkim trzeba lubić ludzi, i umieć się z nimi komunikować.
Szkolenia mogły by nieść za sobą konkretne uprawnienia. Zrobisz szkolenie z szczepienia - możesz szczepić, zrobisz z przeglądów lekowych - możesz je wykonywać, zrobisz z diagnostyki - możesz zlecać i opisywać badania itp. Uprawnienia powinny być oczywiście odnawiane co np. 2 lata w wyniku czego będzie konieczność bycia na bieżąco. Takie szkolenia mogły by bezpośrednio przełożyć się na pensję, poprzez rozszerzenie uprawnień i wykonywanie czynności które mogą dawać zysk aptece. Przy takim systemie nie było problemu względem tego czy są płatne czy też nie. (Chcesz bym szczepił pacjentów - zapłać mi więcej a będę to robił). Dodatkowo jeżeli uprawnienia były by przypisane do konkretnego farmaceuty mógłby on otworzyć własną działalność niezależną od apteki. Jeżeli szkolenie będzie obowiązkowe i nie będzie dawało konkretnych umiejętności które można "sprzedać", to trochę mija się z celem (tak jak jest obecnie).
@Andrzej Puźniakowski - to co piszesz ma oczywiście sens i na tym polega rozwój zawodowy. Wszędzie wraz ze wzrostem kompetencji i uprawnień rosną wynagrodzenia. I byłoby to zrozumiałe, gdyby nie dotyczyło aptekarstwa, czyli branży postawionej do góry nogami i przeżartej patologią. Ja mam dyche stażu i po prostu wiem od podszewki jak to będzie wyglądać w praktyce. Zero dodatkowej kasy dla pracownika, bo przyjęło się ,że w aptekach im taniej tym lepiej. Sieci lekką ręką dokładają po kilkadziesiąt złotych do wielu leków, i ciągną na dumpingu więc w branży opartej na takiej patologii nigdy nie będzie dobrze. Realby scenariusz będzie taki - jak będziesz miał kursy, to będziesz mógł u nas pracować, reszta dostanie kopa , a przy malejącej liczbie aptek zawsze będą chętni do pracy.
Wreszcie ktoś kto ma jakąś wizję nieoderwaną od realiów.Tak to powinno wyglądać.Robisz kurs , uzyskujesz konkretne dodatkowe uprawnienia a tym samym dodatek do wynagrodzenia jeśli aktywnie z tych uprawnień korzystasz.
Ja wyróżniłbym w tej ustawie dwa pojęcia: usługi opieki farmaceutycznej i usługi farmacji klinicznej. Usługi opieki farmaceutycznej to czynności, do których od dawna byliśmy uprawnieni, ale nie były one w żaden sposób szczegółowo opisane, czyli "czuwanie nad prawidłowym przebiegiem farmakoterapii" oraz "udzielanie informacji i porad". W tym zawiera się wywiad lekowy i konsultacje lekowe (błagam - lekowe - nie farmaceutyczne!). Do udzielania tych usług nie trzeba mieć dodatkowego wykształcenia (farmaceuta sam może ocenić, czy jest w stanie danej usługi udzielić, czy powinien się douczyć) - nie powinno dotyczyć to jednak REFUNDOWANYCH usług, gdzie mamy prawo wymagać od farmaceutów certyfikacji swoich umiejętności (kursy kwalifikacyjne). Natomiast usługi farmacji klinicznej to czynności, do których dotychczas nie mieliśmy uprawnień w Polsce. Zdefiniowałbym je jako świadczenia zdrowotne udzielane przez farmaceutów (pod nadzorem lekarza specjalisty lub na zlecenie lekarza). Żeby udzielać tych usług nie wystarczą farmaceucie tylko kursy kwalifikacyjne - tu niezbędna jest praktyka zawodowa pod nadzorem specjalisty (na początku lekarza specjalisty, w przyszłości pewnie również farmaceuty specjalisty farmacji klinicznej). To specjalista powinien wydać certyfikat posiadania przez farmaceutę wybranych umiejętności i tym samym uprawnień - ściśle określonych - i farmaceuta powinien ograniczyć swoją działalność "kliniczną" do tych uprawnień. Dopiero za wiele lat będziemy w stanie to wszystko zebrać, uporządkować i ocenić, tak żeby stworzyć samodzielny zawód farmaceuty klinicznego. Tak czy owak, pierwszy rok pracy farmaceuty przy usługach farmacji klinicznej powinien odbywać się pod nadzorem specjalisty (rodzaj płatnego stażu), po czym będzie mógł pracować już nie pod nadzorem, ale na zlecenie lekarza (w zakresie swoich potwierdzonych kompetencji). Myślę, że do pracy pod nadzorem specjalisty żadne kwalifikacje wstępne nie są potrzebne - wystarczą studia, ale specjalista ma prawo wymagać określonych kwalifikacji i kompetencji. Natomiast od bardziej niezależnych farmaceutów klinicznych pracujących na zlecenie lekarza powinno się wymagać specjalizacji lub studiów podyplomowych. Niektóre usługi farmacji klinicznej świadczone w aptekach, np. szczepienia, mogą stanowić wyjątek (powinna wystarczyć krótka praktyka zawodowa pod nadzorem specjalisty). Oczywiście farmaceuta, który wystawia recepty, nie powinien mieć prawa do prowadzenia apteki itp.
a może opiekę farmaceutyczną pojmować w innym wymiarze; chociazby np zmierzyć pacjentowi ciśnienie , pacjentowi stosującemu metforminę zaproponować stosowania preparatów na wzdęcia które mogą wystąpić po jej stosowaniu itp
To jest przedwyborcza karuzela. Po wyborach zostanie zmienione/wstrzymane. Dodatkowego technika by trzeba zatrudnić aby za magistra robił - magister w tym czasie pełniłby obowiązki związane z OF