Związek Pracodawców Aptecznych PharmaNET informuje, że 2 sierpnia 2022 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie ogłosił kolejny wyrok w sprawie dotyczącej zezwoleń na prowadzenie aptek ogólnodostępnych, w którym w zupełnie nowym kontekście pochylił się nad przepisami tzw. „Apteki dla Aptekarza”. W zaskarżonej do sądu decyzji Główny Inspektor Farmaceutyczny podtrzymał w mocy decyzję wojewódzkiego inspektora farmaceutycznego umarzającą postępowanie w sprawie cofnięcia zezwoleń aptecznych. Organy uznały, że nie mają podstaw do cofnięcia zezwoleń wydanych przed wejściem w życie ADA, pomimo tego, że spółka prowadząca apteki została przejęta po wejściu w życie ustawy (czytaj również: Ważny wyrok NSA w sprawie „apteki dla aptekarza”).
– Na korzystną dla przedsiębiorcy i zgodną z prawem decyzję GIF skargę złożyła jedna z okręgowych izb aptekarskich („Izba”), a na późniejszym etapie do postępowania dołączyła Naczelna Izba Aptekarska. W postępowaniu przed WSA oraz w postępowaniu administracyjnym uczestniczył również Związek Pracodawców Aptecznych PharmaNET i prokurator, zajmując stanowisko podobne do stanowiska przedsiębiorcy oraz organów, podkreślając brak podstaw do cofnięcia zezwoleń – informuje ZPA PharmaNET.
WSA oddalił skargę Izby i uznał, że przejęcie spółki prowadzącej apteki na podstawie zezwoleń wydanych przed 25 czerwca 2017 r. (czyli przed wejściem w życie ADA) nie stanowi podstawy do cofnięcia zezwolenia, słusznie zatem organy umorzyły postępowanie jako bezprzedmiotowe (czytaj również: Prawnicy o przełomowych wyrokach w sprawie „apteki dla aptekarza”).
– Prezentując ustne uzasadnienie wyroku sąd odwołał się do bogatego orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego („NSA”) dotyczącego zezwoleń aptecznych, w szczególności do licznych wyroków, które zapadły w ciągu ostatnich dwóch lat przy współudziale ZPA PharmaNET – wskazuje organizacja.
Stare zezwolenia na starych zasadach
WSA odwołując się do wyroków z 24 lutego 2022 r. (sygn. akt II GSK 477/20 i II GSK 384/20) potwierdził, że z przepisów intertemporalnych ADA: „nie wynika również, aby do starych zezwoleń należało, i ewentualnie w jakim zakresie stosować nowe przepisy”. Zwrócił też uwagę, że wskutek obowiązywania tych przepisów „nowe wymogi wynikające z artykułu 99, ustęp 3a i ustęp 4 ustawy nie znajdują zastosowania do tak zwanych starych zezwoleń, także wówczas, gdy postępowanie w przedmiocie cofnięcia zezwolenia wszczęte zostało po wejściu w życie ustawy nowelizującej.” (czytaj również: Ważna decyzja GIF w sprawie dotyczącej „apteki dla aptekarza”).
– Odnosząc się zaś do tzw. domniemania stosowania nowego prawa WSA, za Trybunałem Konstytucyjnym („TK”) uznał, że jest to znaczne uproszczenie, a niejednokrotnie można mówić wręcz o odwróceniu tego domniemania – wskazuje ZPA PharmaNET.
W ocenie organizacji, WSA podzielił również utrwalony w orzecznictwie TK oraz NSA pogląd o konieczności ścisłej wykładni przepisów kompetencyjnych, do których zaliczył art. 99 ust. 3a oraz ust. 4 Prawa farmaceutycznego („PF”). Powołał się w szczególności na wyroki NSA z 4 lutego 2020 r. (sygn. akt: II GSK 3025/17, II GSK 3026/17 oraz II GSK 3027/17). Stwierdził, że „interpretacja tych przepisów, że można je stosować w innym postępowaniu, poza postępowaniem o udzielenie zezwolenia jest niedopuszczalna, bo naruszałaby konstytucyjną zasadę legalizmu.” Dodał też, że „[k]ompetencji władzy publicznej nie można domniemywać, ani też interpretować rozszerzająco, a podstawowe znaczenie przy określaniu zakresu kompetencji ma wykładnia językowa przepisu kompetencyjnego.”
Nowe zezwolenie i zmiana zezwolenia
Sąd orzekający zwrócił też uwagę na fundamentalne rozróżnienie pomiędzy warunkami otrzymania nowego zezwolenia (takimi jak np. te wynikające z art. 99 ust. 3, 3a czy 4 PF) a warunkami wymaganymi do wykonywania działalności gospodarczej określonej w zezwoleniu (o których mowa w art. 37ap ust.1 pkt 2 PF). Wprost zgodził się w tym zakresie z poglądem NSA wyrażonym w wyroku z 20 kwietnia 2022 r. (sygn. akt II GSK 2738/21), zgodnie z którym art. 37ap ust. 1 pkt 2 PF uprawnia organy do cofnięcia zezwolenia, gdy naruszone zostaną warunki tego drugiego rodzaju, ale nie gdy podmiot przestanie spełniać kryteria otrzymania nowego zezwolenia.
– Wprawdzie orzeczenie NSA bezpośrednio dotyczyło progu 1% wynikającego z art. 99 ust. 3 PF, ale WSA trafnie zauważył, że „rozważania Naczelnego Sądu dotyczące zastosowania artykułu 37ap, ustęp 1, podpunkt 2 w związku z artykułem 99, ustęp 3 ustawy prawa farmaceutycznego, należy odnieść do przepisów artykułu 99 ustęp 3a i ustęp 4 ustawy, na które powołuje się Skarżąca w rozpoznawanej sprawie, a które również regulują przesłanki wydawania zezwoleń na prowadzenie apteki ogólnodostępnej, nie zaś przesłanki upoważniające organy do cofania takich zezwoleń.” – ocenia ZPA PharmaNET.
Organizacja podkreśla, że w konsekwencji WSA stwierdził kategorycznie: „przesłanką cofnięcia zezwolenia na podstawie artykułu 37 ap, ustęp 1, podpunkt 2 nie może być okoliczność przekroczenia ograniczeń w koncentracji, o której mowa jest w artykule 99, ustęp 3a, czy też niespełnienie kryterium podmiotowego określonego w artykule 99, ustęp 4 ustawy.”
– W ocenie ZPA PharmaNET wykładnia przyjęta przez WSA w omawianym wyroku nie tylko jest prawidłowa, ale wprost wynika z dotychczasowego orzecznictwa NSA dotyczącego progu 1%, art. 37ap PF oraz samej nowelizacji ADA. Niemniej jednak, wyrok ten jest pierwszym orzeczeniem, w którym sąd administracyjny stwierdza wprost, że art. 37ap nie daje organom kompetencji do cofnięcia zezwolenia, gdy podmiot, któremu przysługują zezwolenia wydane przed wejściem w życie ADA nie spełnia kryteriów wprowadzonych przez ADA – wskazuje organizacja.
Sygn. akt WSA: V SA/Wa 703/22
Źródło: ŁW/ZPA PharmaNET
Jak oceniasz artykuł?
Twoja ocena: Jeszcze nie oceniłeś/aś artykułuUdostępnij tekst w mediach społecznościowych
0 komentarzy - napisz pierwszy Komentujesz jako gość [zaloguj się lub zarejestruj]