Ministerstwo Zdrowia pozostało nieugięte, a posłowie opowiedzieli się przeciwko poprawkom do ustawy o badaniach medycznych, które miały zwiększyć w nich rolę farmaceutów. Wiceminister Maciej Miłkowski zapowiedział jednak, że umożliwienie farmaceutom pełnienie roli głównego badacza jest możliwe w przyszłości, przy nowelizacji ustawy.
Poprawka Senatu nie uzyskała pozytywnej rekomendacji posłów. Za jej przyjęciem było tylko 12 posłów, a przeciwko - 21 (fot. screen)
Na nic zdały się apele Dolnośląskiej Izby Aptekarskiej oraz Prezes Naczelnej Rady Aptekarskiej, skierowane do posłów sejmowej Komisji Zdrowia. Nie poparli oni poprawki Senatu, która miała umożliwić farmaceutom pełnienie funkcji „głównego badacza” w badaniu klinicznym. Przeciwko przyjęciu poprawki do ustawy o badaniach medycznych był także resort zdrowia, reprezentowany w tej sytuacji przez wiceministra Macieja Miłkowskiego (czytaj więcej: Senat wstawia się za farmaceutami. Chodzi o badania kliniczne i recepty na szczepionki…).
Farmaceuta „głównym badaczem”
Stanowisko Ministerstwa Zdrowia w tej kwestii można uznać za zaskakujące. W połowie grudnia opublikowano bowiem raport z prac zespołu ds. wypracowania rozwiązań w zakresie farmacji klinicznej oraz działalności farmaceutów w podmiotach leczniczych wraz z wykazem badań diagnostycznych wykonywanych przez farmaceutów. Przewodniczącym tegoż zespołu był nie kto inny jak wiceminister Miłkowski. W raporcie przedstawiono 37 rekomendacji konkretnych działań w obszarze farmacji klinicznej i szpitalnej „zmierzających do właściwego umiejscowienia farmaceuty klinicznego i szpitalnego w systemie opieki zdrowotnej” czytaj więcej: Dokąd zmierza farmacja kliniczna i szpitalna? Ministerstwo publikuje ważny raport!).
– Farmaceuci powinni uzyskać uprawnienia do pełnienia funkcji głównego badacza w procedowanych regulacjach prawnych dotyczących obszaru badań klinicznych – brzmiała jedna z nich.
Autorzy Raportu wskazywali, że szybko rosnąca liczba prowadzonych badań klinicznych, zarówno komercyjnych, jak i niekomercyjnych powoduje, że podmioty lecznicze coraz częściej przystępują do udziału w ich prowadzeniu. Przy szpitalach klinicznych i instytutach powstają wyspecjalizowane centra badawcze.
– W przypadku prowadzenia badań zaślepionych czy też wymagających przygotowania leku przed podaniem pacjentowi, udział farmaceuty jest szczególnie ważny i nie powinien ograniczać się jedynie do przyjmowania, ewidencjonowania, przechowywania oraz wydawania badanych próbek w ramach prowadzonego badania. Ustawa o zawodzie farmaceuty, jako jedno z zadań zawodowych, wskazała udział farmaceuty w badaniach klinicznych, w tym w badaniach prowadzonych w szpitalu jako członek zespołu badawczego – wskazywali eksperci.
Podkreślali jednocześnie, że w wielu szpitalach farmaceuci szpitalni odpowiedzialni są za prowadzenie dokumentacji badania, koordynowanie zespołu badawczego oraz monitorowanie przebiegu badań klinicznych prowadzonych w szpitalu.
Zespół rekomenduje, Ministerstwo ignoruje
Na tę rekomendację i sam Raport – przygotowany pod kierownictwem Macieja Miłkowskiego – powoływał także Marcin Repelewicz (Prezes Dolnośląskiej Izby Aptekarskiej) w liście do posłów sejmowej Komisji Zdrowia. Przekonywał w nim, że farmaceuci jako zawód wyspecjalizowany w nadzorze nad bezpieczeństwem farmakoterapii, a przy tym niezmiernie skrupulatny i wykształcony do bycia dokładnym, w szczególny sposób gwarantują przestrzeganie zasad bezpiecznego prowadzenia badań klinicznych (czytaj więcej: Farmaceuci apelują do posłów o poparcie „ponad podziałami politycznymi” ważnych zmian…).
O raporcie przypomniała również Elżbieta Piotrowska-Rutkowska podczas posiedzenia sejmowej Komisji Zdrowia, na której rozpatrywano poprawki Senatu. Dlaczego zatem resort zdrowia negatywnie ocenił rozwiązanie umożliwiające farmaceutom pełnienie roli „głównego badacza”?
– Do tej pory faktycznie tylko i wyłącznie lekarz mógł być głównym badaczem i wydaje się, że na dzień dzisiejszy takie stanowisko powinno pozostać. Czyli tak jak w brzmieniu rządowym, gdzie jest jeszcze dodatkowo pielęgniarka i położna. Ewentualnie w kolejnej nowelizacji, jeśli taka będzie, się nad tym zastanowimy. Na dzień dzisiejszy decyzją kierownictwa tak powinno zostać jak jest. Jesteśmy przeciwni poprawce – wyjaśniał wiceminister Miłkowski.
Ostatecznie poprawka Senatu nie uzyskała pozytywnej rekomendacji posłów. Za jej przyjęciem było tylko 12 posłów, a przeciwko – 21.
ABM o farmaceutach w badaniach medycznych
Jaka zatem jest na ten moment rola farmaceutów w badaniach klinicznych? Na stronach Agencji Badań Medycznych można dowiedzieć się, że aktualne przepisy prawa nie określają szczegółowo roli farmaceutów w prowadzeniu badań klinicznych, niemniej w niektórych badaniach klinicznych udział farmaceuty jest bardzo istotny, szczególnie w badaniach, w których przygotowywane są leki cytostatyczne (czytaj więcej: Praca w badaniach klinicznych? ABM zaprasza na warsztaty dla farmaceutów…).
– Farmaceuta zajmujący się badaniem klinicznym jest członkiem zespołu głównego badacza ośrodka. Jest odpowiedzialny za koordynację procesów związanych z zarządzaniem badanym lekiem. Odpowiada za nadzór nad obiegiem leku od wejścia do ośrodka, aż do momentu jego opuszczenia. Ma zatem pieczę nad dostawami, przechowywaniem, wydawaniem, rozliczaniem i niszczeniem badanego leku, zgodnie z aktualnie zatwierdzonym protokołem badania – informuje ABM.
Farmaceuta badawczy może odgrywać fundamentalną rolę w prowadzeniu badań klinicznych i w różnych formach uczestniczyć w procesie badawczym, m.in. może:
brać udział procesie planowania badania klinicznego, w zewnętrznych audytach i inspekcjach, weryfikować jakość badania w czasie jego trwania i po jego zakończeniu,
brać udział w analizie wymagań protokołu, np. w kontekście doboru dawek dla pacjentów, racjonalizacji farmakoterapii,
brać udział w monitorowaniu działań niepożądanych leków i interakcji badanych leków,
mieć wpływ na tworzenie Standardowych Procedur Operacyjnych i instrukcji, które gwarantują, że wszystkie procesy przebiegają w sposób wystandaryzowany.
Leki mukolityczne – porównanie działania ambroksolu i n-acetylocysteiny
22 września 202313:56
Kaszel to jeden z najczęstszych powodów dla którego pacjenci szukają specjalistycznej pomocy. Jest mechanizmem protekcyjnym służącym oczyszczeniu drzewa oskrzelowego, jednak kiedy jest uporczywy a odkrztuszanie zalegającej wydzieliny nastręcza trudności, staje się bardzo uciążliwy dla pacjenta.[1,2]
Kaszel to jeden z najczęstszych powodów dla którego pacjenci szukają specjalistycznej pomocy. (fot. Shutterstock)
Kaszel jest jednym z głównych objawów infekcji. W początkowej fazie (3-5 dni) wirusy namnażają się i atakują nabłonek dróg oddechowych co objawia się suchym męczącym kaszlem. W drugiej fazie infekcji pojawiają się liczne komórki prozapalne i przeciwciała. W tym czasie kaszel staje się mokry i produktywny. [3,4]
LECZENIE KASZLU MOKREGO
Aby zaproponować kaszlącemu pacjentowi właściwy lek trzeba określić rodzaj kaszlu. Jeżeli pacjent zgłasza odkrztuszanie gęstej wydzieliny a infekcja trwa od ponad 4 dni możemy z dużym prawdopodobieństwem rozpoznać kaszel produktywny/ mokry. [4,5]
Podstawowym sposobem leczenia jest w takim przypadku prawidłowe nawodnienie chorego oraz nawilżenie powietrza a w celu upłynnianiu gęstej wydzieliny zastosowanie leków mukokinetycznych i mukolitycznych oraz właściwy drenaż. [4]
Leki rozrzedzające wydzielinę są powszechnie stosowane w terapii schorzeń układu oddechowego. Jednymi z najczęściej stosowanych w celu zwiększenia zdolności do odkrztuszania i/lub zmniejszenie nadmiernego wydzielania śluzu są ambroksol i N-acetylocysteina. Różnię się one między sobą mechanizmem działania .[5,6]
PODSTAWOWY MECHANIZM DZIAŁANIA AMBROKSOLU I N-ACETYLOCYSTEINY
Ambroksol jest czynnym metabolitem bromheksyny. Powoduje zwiększenie wydzielania śluzu, przy zmniejszonej zawartości kwaśnych mukopolisacharydów oraz białek w śluzie. Depolimeryzuje kwaśne mukopolisacharydy i zwiększa wytwarzanie obojętnych mukopolisacharydów przez komórki gruczołowe oskrzeli dzięki czemu śluz staje się bardziej luźny i łatwiej go odkrztusić.
Ambroksol zwiększa również wytwarzanie surfaktantu (unikatowa cecha wśród leków mukoaktywnych), który zmniejsza napięcie powierzchniowe oraz zwiększa klirens śluzowo-rzęskowy co ułatwia ewakuację zalegającego śluzu. Ułatwia usuwanie śluzu, odkrztuszanie i łagodzenie produktywnego kaszlu.[7,8]
Mechanizm działania N-acetylocysteiny polega na rozszczepianiu mostków dwusiarczkowych między makrocząsteczkami śluzu, co prowadzi do zmniejszenia jego lepkości. Zmienia skład i objętość plwociny, skutecznie łagodząc produktywny kaszel. [9]
WŁAŚCIWOŚCI DODATKOWE
Ambroksol ma najbardziej kompleksowy mechanizm działania spośród leków mukoaktywnych. Wykazuje wiele dodatkowych właściwości [7,10]:
przeciwutleniające; [8]
przeciwzapalne; [4,6,7]
przeciwwirusowe wobec wirusa grypy oraz rinowirusów*; [7]
przeciwbakteryjne; [4,8]
miejscowo znieczulające – zmniejsza przewodzenie bólu, przez co zmniejsza odczuwanie podrażnienia zwłaszcza górnych dróg oddechowych i nasilenie kaszlu.[7,8]
N-acetylocysteina natomiast, dzięki właściwościom przeciwutleniającym, chroni wątrobę przed uszkodzeniem toksycznymi metabolitami paracetamolu, utrzymując odpowiednie stężenie glutationu. [9]
DYSTRYBUCJA
Ambroksol, w przypadku postaci doustnych o natychmiastowym uwalnianiu, wchłania się szybko i całkowicie z przewodu pokarmowego; tmax w przypadku postaci o natychmiastowym uwalnianiu wynosi 1–2,5 h, natomiast w przypadku postaci o zmodyfikowanym uwalnianiu – średnio 6,5 h. Dystrybucja następuje szybko, głównie do płuc. [11] N-acetylocysteina wchłania się dobrze z przewodu pokarmowego, osiągając maksymalne stężenie w drogach oddechowych po 0,5–3 h. Wykazuje szczególne powinowactwo do tkanki płucnej i wydzieliny oskrzelowej. [12]
STOSOWANIE Z ANTYBIOTYKIEM/PODCZAS ANTYBIOTYKOTERAPII
Ambroksol zwiększa się stężenie wybranych antybiotyków (amoksycyliny, cefuroksymu, erytromycyny) w wydzielinie oskrzelowo-płucnej oraz w plwocinie. [13,14] W przypadku N-acetylocysteiny istnieją doniesienia o inaktywacji przez nią antybiotyków**, dlatego, ze względów bezpieczeństwa acetylocysteinę i doustnie podawane antybiotyki należy przyjmować oddzielnie, w odstępie co najmniej 2 godzin. [15]
INTERAKCJE Z LEKAMI
Dla ambroksolu nie wykazano istotnych klinicznie niekorzystnych interakcji z innymi lekami.[14] Nie zmienia on stężenia leków przeciwzapalnych i przeciwgorączkowych, w tym paracetamolu. W przypadku N-acetylocysteiny istnieją doniesienia o inaktywacji przez nią antybiotyków**a skojarzone stosowanie acetylocysteiny i nitrogliceryny lub innych azotanów może prowadzić do nasilenia ich działania rozszerzającego naczynia krwionośne i hamowania agregacji płytek krwi.[15]
STOSOWANIE U PACJENTÓW Z ASTMĄ I W PODESZŁYM WIEKU
Ambroksol nie ma przeciwskazań/specjalnych środków ostrożności do stosowania u pacjentów z astmą, u osób w podeszłym wieku lub z niewydolnością oddechową.[14] N-acetylocysteinę należy stosować ostrożnie u pacjentów z astmą (ze względu na możliwość wystąpienia skurczu oskrzeli), u osób w podeszłym wieku lub z niewydolnością oddechową.[15]
STOSOWANIE U DZIECI
Ambroksol może być stosowany u dzieci powyżej 1 r.ż. Dostępne formy dla najmłodszych to krople doustne, syrop i roztwór do nebulizacji.[16] N-acetylocysteiny nie należy stosować u dzieci w wieku poniżej 3 roku życia. Dostępne dla dzieci > 3 r.ż. formy podania to granulat do sporządzania roztworu doustnego, roztwór doustny lub tabletki musujące.[17]
DOSTĘPNE FORMY
Preparaty ambroksolu są dostępne w postaci kropli, syropu, tabletek oraz kapsułek (bez recepty) oraz w postaci płynu do inhalacji z nebulizatora (na receptę).[6,16] Jedynym ambroksolem dostępnym w nebulizacji jest Mucosolvan [18,19]. Jest to szczególnie korzystna droga podania, gdy chcemy uzyskać efekt szybko lub pacjent ma kłopoty z połykaniem, daje to także możliwość terapii sekwencyjnej. Preparaty N-acetylocysteiny dostępne są w postaci tabletek, tabletek musujących, roztworu doustnego, granulatu lub proszku do sporządzania roztworu doustnego (bez recepty).[6,17]
PODSUMOWANIE
Wybierając lek dla pacjenta z kaszlem należy przede wszystkim określić jego rodzaj (kaszel suchy czy mokry) i wziąć pod uwagę stan pacjenta i inne stosowane przez niego leki (np. antybiotyki). Warto zwrócić uwagę na dodatkowe działania leków mukoaktywnych, które mogą mieć korzystny wpływ na przebieg infekcji. Najbardziej kompleksowym rozwiązaniem będzie lek zawierający ambroksol [7], który dystrybuuje się głównie w płucach, zwiększa stężenie antybiotyków oraz można go bezpiecznie stosować u pacjentów z astmą [14]. Ambroksol wykazuje również działanie oczyszczające, rozrzedza zalegającą wydzielinę, zmniejsza ból gardła [14] oraz działa przeciwzapalnie [14,20]. Niezależnie od wybranego leku mukolitycznego, nie można jednak zapomnieć o poinstruowaniu pacjenta na temat odpowiedniego nawodnienia i godzin przyjmowania leków na kaszel mokry, tak aby nie pobudzać sekrecji w godzinach nocnych (ostatnia dawka, powinna być podawana nie później niż o godz. 17).[4]
Piśmiennictwo:
*dane z badań in vitro i na zwierzęcych modelach doświadczalnych **dane z doświadczeń in vitro, w których wymienione substancje mieszano ze sobą bezpośrednio. Opisane niezgodności in vivo dotyczyły penicylin, tetracyklin, cefalosporyn i aminoglikozydów.
Undrunas A. et al. Uporczywy kaszel – trudności diagnostyczno-terapeutyczne w codziennej praktyce lekarskiej, Forum Medycyny Rodzinnej 2017, tom 11, nr 4, 149 – 155.
Morice A. et. al Comprehensive evidence-based review on European antitussives. Open Resp Res, 2016
Rygalski M., Zawisza E., Leczenie kaszlu infekcyjnego, Lek w Polsce VOL 25 NR 8’15 (291)
Albrecht P., Czy i jak leczyć objawowo zakażenia dróg Oddechowych, Borgis – Medycyna Rodzinna 6/2004, s. 268-277
Duda K. Is Your Cold Causing a Wet or Dry Cough. https://www.verywellhealth.com/productive-cough-770574 Data wejścia:15.09.2022
Jędrzejek M. et al., Praktyczne zastosowanie leków mukoaktywnych, Lekarz POZ 1/2020
Pawliczak R., TERAPIA 2020, 12 (395): 6-11
Kantar A. et al., An overview of efficacy and safety of ambroxol for the treatment of acute and chronic respiratory diseases with a special regard to children, Multidisciplinary Respiratory Medicine 2020; volume 15:511
Walczewska S., Wawrzyniak A., N-acetylocysteina w praktyce klinicznej – właściwości, zastosowanie, działania niepożądane, Pediatr Med Rodz 2020, 16 (3), p. 243–246
Pawliczak R., 8 powodów, dla których warto stosować ambroksol, Medycyna Faktów, 2022
https://indeks.mp.pl/leki/desc.php?id=45, dostęp 06.09.2023
Deretic V., Timmins G.S., Enhancement of lung levels of antibiotics by Ambroxol and Bromhexine, Expert Opin Drug Metab Toxicol. 2019 March ; 15(3): 213–218. doi:10.1080/17425255.2019.1578748.
ChPL Mucosolvan, 30 mg/5 ml, syrop, 04/2022
ChPL ACC MAX 200 mg, tabletki musujące, 05.08.2008
https://indeks.mp.pl/leki/subst.php?id=43, dostęp 06.09.2023
Jedyny dostępny produkt Ambroksol w inhalacjach na rynku. Na podst. rejestru produktów leczniczych na dzień 08.08.2023r. RPL https;//rejestrymedyczne.ezdrowie.gov.pl
ChPL Mucosolvan inhalacje, 15 mg/2ml, roztwór do nebulizacji
Beeh KM, et al. Antiinflammatory properties of ambroxol, Eur J Med Res. 2008 Des 3:13(12):557-62
MAT-PL-2302130-1.0-09.2023
Mucosolvan inhalacje, 15 mg/2 ml, roztwór do nebulizacji; 2 ml roztworu do nebulizacji zawierają 15 mg ambroksolu chlorowodorku (Ambroxoli hydrochloridum). Substancja pomocnicza o znanym działaniu: 2 ml roztworu zawierają 0,45 mg chlorku benzalkoniowego. Wskazania do stosowania: Ostre iprzewlekłe choroby płuc i oskrzeli przebiegające z zaburzeniem wydzielania śluzu oraz utrudnieniem jego transportu. Dawkowanie i sposób podawania: Dorośli, dzieci w wieku 6 lat i powyżej: 1 do 2 inhalacji po 2 do 3 ml roztworu w ciągu doby. Dzieci w wieku poniżej 6 lat: 1 do 2 inhalacji po 2 ml roztworu w ciągu doby. Sposób podawania: Mucosolvan inhalacje można podawać przy użyciu dowolnego nowoczesnego inhalatora (z wyjątkiem parowego). Roztwór do nebulizacji można mieszać z solą fizjologiczną (0,9% roztwór chlorku sodu) w stosunku 1:1, w celu optymalnego nawilżenia powietrza, zwłaszcza podczas stosowania respiratora. Produktu leczniczego nie należy mieszać z kwasem kromoglikanowym. Produktu nie należy również mieszać z innymi roztworami, z którymi powstanie roztwór o pH wyższym niż 6,3 np. alkaliczna słona woda do inhalacji (sól emska). Ze względu na wzrost pH może pojawić się osad wolnej zasady ambroksolu chlorowodorku lub zmętnienie roztworu. Pacjent powinien oddychać normalnie w trakcie inhalacji, ponieważ sama inhalacja płynu może powodować odruch kaszlowy. Zaleca się podgrzanie płynu do nebulizacji do temperatury ciała przed rozpoczęciem inhalacji. Pacjentów z astmą oskrzelową należy poinformować, aby rozpoczęli inhalację po przyjęciu zwykle stosowanych leków rozszerzających oskrzela. Produktu nie należy podawać przed snem. Przeciwwskazania: Nadwrażliwość na ambroksolu chlorowodorek lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania: Zgłaszano przypadki ciężkich reakcji skórnych, takich jak rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona (ang. Stevens-Johnson syndrome, SJS), toksyczna martwica naskórka (ang. toxic epidermal necrolysis, TEN) i ostra uogólniona krostkowica (ang. acute generalised exanthematous pustulosis, AGEP) związanych ze stosowaniem ambroksolu chlorowodorku. Dodatkowo w początkowej fazie zespołu Stevensa-Johnsona lub toksycznej martwicy naskórka u pacjentów mogą najpierw wystąpić niespecyficzne (prodromalne) objawy grypopodobne, takie jak: gorączka, uogólniony ból ciała, zapalenie błony śluzowej nosa, kaszel i ból gardła. Niespecyficzne objawy grypopodobne mogą być błędnie leczone za pomocą leków stosowanych w kaszlu i przeziębieniu. Jeśli wystąpią przedmiotowe i podmiotowe objawy postępującej wysypki skórnej (czasem związane z pojawieniem się pęcherzy lub zmian na błonach śluzowych), należy natychmiast przerwać leczenie ambroksolu chlorowodorkiem i udzielić pacjentowi porady lekarskiej.W przypadku niewydolności nerek lub ciężkiej niewydolności wątroby, produkt Mucosolvan inhalacje może być stosowany tylko po konsultacji z lekarzem. Tak jak w przypadku innych leków metabolizowanych w wątrobie i następnie wydalanych przez nerki, w przypadku ciężkiej niewydolności nerek można spodziewać się gromadzenia metabolitów ambroksolu w organizmie. Mucosolvan inhalacje zawiera środek konserwujący: 0,45 mg chlorku benzalkoniowego w 2 ml roztworu. Podczas inhalacji ten środek konserwujący może powodować sapanie i zaburzenia oddechowe zwłaszcza u pacjentów z astmą i wrażliwych pacjentów z nadwrażliwością dróg oddechowych. Mucosolvan inhalacje zawiera sodu chlorek i sodu wodorofosforan. Ten produkt leczniczy zawiera mniej niż niż 1 mmol (23 mg) sodu na 3 ml roztworu, to znaczy lek uznaje się za wolny od sodu. Lek może powodować skurcz oskrzeli. Działania niepożądane: Częstość występowania na podstawie konwencji MedDRA: bardzo często (≥ 1/10); często (≥ 1/100 do < 1/10); niezbyt często (≥ 1/1 000 do < 1/100); rzadko (≥ 1/10 000 do < 1/1 000); bardzo rzadko (< 1/10 000); częstość nieznana: częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych: Zaburzenia układu nerwowego: często – zaburzenia smaku (np. zmieniony smak); Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia: często – niedoczulica gardła; Zaburzenia układu immunologicznego: rzadko –reakcje nadwrażliwości, częstość nieznana – reakcje anafilaktyczne w tym wstrząs anafilaktyczny, obrzęk naczynioruchowy i świąd. Zaburzenia żołądka i jelit: często – nudności, niedoczulica jamy ustnej; niezbyt często – biegunka, wymioty, niestrawność, ból brzucha, suchość błony śluzowej jamy ustnej; częstość nieznana – suchość gardła; Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: rzadko – wysypka, pokrzywka; częstość nieznana – ciężkie działania niepożądane dotyczące skóry (w tym rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona, toksyczna martwica naskórka i ostra uogólniona krostkowica). Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych: Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa; tel.: +48 22 492 13 01, fax:+ 48 22 492 13 09, strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl. Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu. Produkt leczniczy wydawany z przepisu lekarza – Rp. Przed zastosowaniem należy zapoznać się z pełną informacją o leku. Podmiot odpowiedzialny posiadający pozwolenie na dopuszczenie do obrotu: Opella Healthcare Poland Sp. z o.o. Pozwolenie na dopuszczenie do obrotu wydane przez URPLWMiPB nr: R/1025 Informacji w Polsce udziela: Opella Healthcare Poland Sp. z o.o., ul. Bonifraterska 17, 00-203 Warszawa, Tel. +22 280 00 00. {ChPL 04/2022}
MUCOSOLVAN MINI, 15 mg/5 ml, syrop; 5 ml syropu zawiera 15 mg ambroksolu chlorowodorku (Ambroxoli hydrochloridum). Wskazania do stosowania: Ostre i przewlekłe choroby płuc i oskrzeli przebiegające z zaburzeniem wydzielania śluzu oraz utrudnieniem jego transportu. Dawkowanie i sposób podawania: Dorośli i dzieci w wieku powyżej 12 lat: 2 razy w ciągu doby po 20 ml syropu. Dawka zalecana w przypadku ostrych stanów zapalnych dróg oddechowych oraz w początkowym okresie leczenia stanów przewlekłych, w pierwszych 14 dniach leczenia. Dzieci w wieku 6 do 12 lat: 2 do 3 razy w ciągu doby po 10 ml syropu. Dzieci w wieku 2 do 6 lat: 3 razy w ciągu doby po 5 ml syropu. Dzieci w wieku 1 Do 2 Lat:2 razy w ciągu doby po 5 ml syropu. Powyższe dawkowanie zalecane jest w początkowym okresie leczenia; dawkowanie można zmniejszyć o połowę po 14 dniach leczenia. Sposób podawania: syrop Mucosolvan Mini można przyjmować z posiłkiem lub bez posiłków. Produktu nie należy podawać przed snem. Przeciwwskazania: Nadwrażliwość na ambroksolu chlorowodorek lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania: Zgłaszano przypadki ciężkich reakcji skórnych, takich jak rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona (ang. Stevens-Johnson syndrome, SJS), toksyczna martwica naskórka (ang. toxic epidermal necrolysis, TEN) i ostra uogólniona krostkowica (ang. acute generalised exanthematous pustulosis, AGEP) związanych ze stosowaniem ambroksolu chlorowodorku. Jeśli wystąpiąprzedmiotowe i podmiotowe objawy postępującej wysypki skórnej (czasem związane z pojawieniem się pęcherzy lub zmian na błonach śluzowych), należy natychmiast przerwać leczenie ambroksolu chlorowodorkiem i udzielić pacjentowi porady lekarskiej. Dodatkowo w początkowej fazie zespołu Stevensa-Johnsona lub toksycznej martwicy naskórka u pacjentów mogą najpierw wystąpić niespecyficzne (prodromalne) objawy grypopodobne, takie jak: gorączka, uogólniony ból ciała, zapalenie błony śluzowej nosa, kaszel i ból gardła. Niespecyficzne objawy grypopodobne mogą być błędnie leczone za pomocą leków stosowanych w kaszlu i przeziębieniu. W przypadku niewydolności nerek lub ciężkiej niewydolności wątroby, produkt Mucosolvan Mini może być stosowany tylko po konsultacji z lekarzem. Tak jak w przypadku innych leków metabolizowanych w wątrobie i następnie wydalanych przez nerki, w przypadku ciężkiej niewydolności nerek można spodziewać się gromadzenia metabolitów ambroksolu w organizmie. Działania niepożądane: Częstość występowania na podstawie konwencji MedDRA: bardzo często (≥ 1/10); często (≥ 1/100 do < 1/10); niezbyt często (≥ 1/1 000 do < 1/100); rzadko (≥ 1/10 000 do < 1/1 000); bardzo rzadko (< 1/10 000); częstość nieznana: częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych: Zaburzenia układu nerwowego: często: zaburzenia smaku; Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia: często: niedoczulica gardła; Zaburzenia układu immunologicznego: rzadko: reakcje nadwrażliwości, częstość niezanana: reakcje anafilaktyczne w tym wstrząs anafilaktyczny, obrzęk naczynioruchowy i świąd. Zaburzenia żołądka i jelit:często: nudności, niedoczulica jamy ustnej; niezbyt często: biegunka, niestrawność, ból brzucha, suchość błony śluzowej jamy ustnej, wymioty; częstość nieznana: suchość w gardle; Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: rzadko: wysypka, pokrzywka; częstość nieznana: ciężkie działania niepożądane dotyczące skóry (w tym rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona, toksyczna martwica naskórka i ostra uogólniona krostkowica). Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych: Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa; tel.: +48 22 492 13 01, fax:+ 48 22 492 13 09; e-mail: ndl@urpl.gov.pl. Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu. Produkt leczniczy wydawany bez przepisu lekarza – OTC. Przed zastosowaniem należy zapoznać się z pełną informacją o leku. Podmiot odpowiedzialny posiadający pozwolenie na dopuszczenie do obrotu: Opella Healthcare Poland Sp. z o.o. Pozwolenie na dopuszczenie do obrotu wydane przez URPLWMiPB nr: 18296 Informacji w Polsce udziela: Opella Healthcare Poland Sp. z o.o., ul. Bonifraterska 17, 00-203 Warszawa, Tel. +22 280 00 00. {ChPL 04/2022}
Mucosolvan, 30 mg/5 ml, syrop; 5 ml syropu zawiera 30 mg ambroksolu chlorowodorku (Ambroxoli hydrochloridum) Wskazania do stosowania: Ostre i przewlekłe choroby płuc i oskrzeli przebiegające z zaburzeniem wydzielania śluzu oraz utrudnieniem jego transportu. Dawkowanie i sposób podawania: Dorośli i dzieci w wieku powyżej 12 lat: 2 razy w ciągu doby po 10 ml syropu. Dawka zalecana w przypadku ostrych stanów zapalnych dróg oddechowych oraz w początkowym okresie leczenia stanów przewlekłych, w pierwszych 14 dniach leczenia. Dzieci w wieku 6 do 12 lat: 2 do 3razy w ciągu doby po 5ml syropu. Dzieci w wieku 2 do 6 lat:3 razy w ciągu doby po 2,5 ml syropu. Dzieci w wieku 1 do 2 lat: 2 razy w ciągu doby po 2,5 ml syropu. Powyższe dawkowanie zalecane jest w początkowym okresie leczenia; dawkowanie można zmniejszyć o połowę po 14 dniach leczenia. Sposób podawania: Syrop Mucosolvan można przyjmować z posiłkiem lub bez posiłków. Produktu nie należy podawać przed snem. Przeciwwskazania: Nadwrażliwość na ambroksolu chlorowodorek lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania: Zgłaszano przypadki ciężkich reakcji skórnych, takich jak rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona (ang. Stevens-Johnson syndrome, SJS), toksyczna martwica naskórka (ang. toxic epidermal necrolysis, TEN) i ostra uogólniona krostkowica (ang. acute generalised exanthematous pustulosis, AGEP) związanych ze stosowaniem ambroksolu chlorowodorku. Jeśli wystąpią przedmiotowe i podmiotowe objawy postępującej wysypki skórnej (czasem związane z pojawieniem się pęcherzy lub zmian na błonach śluzowych), należy natychmiast przerwać leczenie ambroksolu chlorowodorkiem i udzielić pacjentowi porady lekarskiej. Dodatkowo w początkowej fazie zespołu Stevensa-Johnsona lub toksycznej martwicy naskórka u pacjentów mogą najpierw wystąpić niespecyficzne (prodromalne) objawy grypopodobne, takie jak: gorączka, uogólniony ból ciała, zapalenie błony śluzowej nosa, kaszel i ból gardła. Niespecyficzne objawy grypopodobne mogą być błędnie leczone za pomocą leków stosowanych w kaszlu i przeziębieniu. W przypadku niewydolności nerek lub ciężkiej niewydolności wątroby, produkt Mucosolvan może być stosowany tylko po konsultacji z lekarzem. Tak jak w przypadku innych leków metabolizowanych w wątrobie i następnie wydalanych przez nerki, w przypadku ciężkiej niewydolności nerek można spodziewać się gromadzenia metabolitów ambroksolu w organizmie.Działania niepożądane: Częstość występowania na podstawie konwencji MedDRA: bardzo często (≥ 1/10); często (≥ 1/100 do < 1/10); niezbyt często (≥ 1/1 000 do < 1/100); rzadko (≥ 1/10 000 do < 1/1 000); bardzo rzadko (< 1/10 000); częstość nieznana: częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych: Zaburzenia układu nerwowego: często – zaburzenia smaku; Zaburzenia układu oddechaowego, klatki piersiowej i śródpiersia: często – niedoczulica gardła; Zaburzenia układu immunologicznego: rzadko – reakcje nadwrażliwości, częstość niezanana – reakcje anafilaktyczne w tym wstrząs anafilaktyczny, obrzęk naczynioruchowy i świąd. Zaburzenia żołądka i jelit: często – nudności, niedoczulica jamy ustnej; niezbyt często – biegunka, niestrawność, ból brzucha, suchość błony śluzowej jamy ustnej, wymioty; częstość nieznana – suchość w gardle; Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: rzadko – wysypka, pokrzywka; częstość nieznana – ciężkie działania niepożądane dotyczące skóry (w tym rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona, toksyczna martwica naskórka i ostra uogólniona krostkowica). Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych: Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa; tel.: +48 22 492 13 01, fax:+ 48 22 492 13 09; e-mail: ndl@urpl.gov.pl. Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu. Produkt leczniczy wydawany bez przepisu lekarza – OTC. Przed zastosowaniem należy zapoznać się z pełną informacją o leku.Podmiot odpowiedzialny posiadający pozwolenie na dopuszczenie do obrotu: Opella Healthcare Poland Sp. z o.o. Pozwolenie na dopuszczenie do obrotu wydane przez URPLWMiPB nr: R/1022 Informacji w Polsce udziela: Opella Healthcare Poland Sp. z o.o., ul. Bonifraterska 17, 00-203 Warszawa, Tel. +22 280 00 00. {ChPL 04/2022
Mucosolvan, 30 mg, tabletki. Jedna tabletka zawiera 30 mg ambroksolu chlorowodorku (Ambroxoli hydrochloridum). Substancja pomocnicza o znanym działaniu: jedna tabletka zawiera 171 mg laktozy.Wskazania do stosowania: Ostre i przewlekłe choroby płuc i oskrzeli przebiegające z zaburzeniem wydzielania śluzu oraz utrudnieniem jego transportu. Dawkowanie i sposób podawania: Dorośli 3 razy w ciągu doby po 1 tabletce. Działanie leku można zwiększyć stosując 2 razy w ciągu doby po 2 tabletki. Sposób podawania: Tabletki należy popijać płynem. Tabletki Mucosolvan można przyjmować z posiłkiem lub bez posiłków. Produktu nie należy stosować przed snem.Przeciwwskazania: Nadwrażliwość na ambroksolu chlorowodorek lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Specjalne ostrzeżenia iśrodki ostrożności dotyczące stosowania: Zgłaszano przypadki ciężkich reakcji skórnych, takich jak rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona (ang. Stevens-Johnson syndrome, SJS), toksyczna martwica naskórka (ang. toxic epidermal necrolysis, TEN) i ostra uogólniona krostkowica (ang. acute generalised exanthematous pustulosis, AGEP) związanych ze stosowaniem ambroksolu chlorowodorku. Jeśli wystąpią przedmiotowe i podmiotowe objawy postępującej wysypki skórnej (czasem związane z pojawieniem się pęcherzy lub zmian na błonach śluzowych), należy natychmiast przerwać leczenie ambroksolu chlorowodorkiem i udzielić pacjentowi porady lekarskiej. Dodatkowo w początkowej fazie zespołu Stevensa-Johnsona lub toksycznej martwicy naskórka u pacjentów mogą najpierw wystąpić niespecyficzne (prodromalne) objawy grypopodobne, takie jak: gorączka, uogólniony ból ciała, zapalenie błony śluzowej nosa, kaszel i ból gardła. Niespecyficzne objawy grypopodobne mogą być błędnie leczone za pomocą leków stosowanych w kaszlu i przeziębieniu. W przypadku niewydolności nerek lub ciężkiej niewydolności wątroby, produkt Mucosolvan może być stosowany tylko po konsultacji z lekarzem. Tak jak w przypadku innych leków metabolizowanych w wątrobie i następnie wydalanych przez nerki,w przypadku ciężkiej niewydolności nerek można spodziewać się gromadzenia metabolitów ambroksolu w organizmie. Jedna tabletka zawiera 171 mg laktozy, co odpowiada 684 mg laktozy w największej zalecanej dawce dobowej (120 mg ambroksolu chlorowodorku, tj. 4 tabletki). Pacjenci z rzadko występującą, dziedziczną nietolerancją galaktozy, brakiem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy nie powinni stosować tego produktu. Działania niepożądane: Częstość występowania na podstawie konwencji MedDRA: bardzo często (≥ 1/10); często (≥ 1/100 do < 1/10); niezbyt często (≥ 1/1 000 do < 1/100); rzadko (≥ 1/10 000 do < 1/1 000); bardzo rzadko (< 1/10 000); częstość nieznana: częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych. Zaburzenia układu immunologicznego: rzadko – reakcje nadwrażliwości, częstość nieznana – reakcje anafilaktyczne, w tym wstrząs anafilaktyczny, obrzęk naczynioruchowy i świąd. Zaburzenia żołądka i jelit: często – nudności, niezbyt często – biegunka, wymioty, niestrawność, ból brzucha. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: rzadko – wysypka, pokrzywka, częstość nieznana – ciężkie działania niepożądane dotyczące skóry (w tym rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona, toksyczna martwica naskórka i ostra uogólniona krostkowica). Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych: Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa; tel.: +48 22 492 13 01, fax: + 48 22 492 13 09; strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl. Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.Produkt leczniczy wydawany bez przepisu lekarza – OTC. Przed zastosowaniem należy zapoznać się z pełną informacją o leku. Podmiot odpowiedzialny posiadający pozwolenie na dopuszczenie do obrotu: Opella Healthcare Poland Sp. z o.o. Pozwolenie na dopuszczenie do obrotu wydane przez URPLWMiPB nr: R/1021. Informacji w Polsce udziela: Opella Healthcare Poland Sp. z o.o., ul. Bonifraterska 17, 00-203 Warszawa, Tel. +22 280 00 00. ChPL {04/2022}
Welcome, {{name}}!As a starting point we recommend new members discover the following features that are now unlocked for you:
1 Visit and Edit you profile - HEREAdd a bio, upload an avatar, update your password
Zaloguj się na kontow grupie farmacja.netSorry, login failed. Incorrect email, and/or password.Nie masz konta? Zarejestruj sięNie pamiętasz hasła? Możesz je przypomnieć
Nie pamiętasz hasła do konta?Podaj poniżej adres e-mail bądź nazwę użytkownika aby wysłać instrukcję resetowania hasła do konta.Sorry, login failed. Incorrect email, and/or password.Nie masz konta? Zarejestruj sięMasz login i hasło? Zaloguj się
Jak oceniasz artykuł?
Twoja ocena: Jeszcze nie oceniłeś/aś artykułuUdostępnij tekst w mediach społecznościowych
0 komentarzy - napisz pierwszy Komentujesz jako gość [zaloguj się lub zarejestruj]